بویین میاندشت

✅  تاریخچه ی شهر بویین میاندشت :

     شهر بویین میاندشت در غربی ترین ضلع استان اصفهان در کنار سلسله جبال زاگرس مرکزی با مساحت تقریبی 43 کیلومتر مربع وجمعیت بیش از 10 هزار نفر و با ارتفاع 2430  متر از سطح دریا که دومین منطقه ی مرتفع کشور می باشد ، در فاصله ی 170 کیلومتری مرکز استان اصفهان که از طرف شمال به شهرستان خوانسار ، از طرف غرب به شهرستان الیگودرز استان لرستان ، از طرف جنوب به شهرستان فریدونشهر و از طرف شرق به شهرستان فریدن محدود می گردد ، قرار گرفته است که دارای  3 اقلیم متفاوت می باشد :  

1. مرطوب وخنک با زمستان های سرد وطولانی.

2. نیمه مرطوب ومعتدل با زمستان های سرد.

3. ناحیه ی محدودی با برف های دائمی.

این شهر به دلیل کوهستانی بودن دارای جاذبه های بیشماری می باشد و با توجه به یافته های باستان شناسی در محدوده ی شهر بویین ماندشت و وجود ساخت های زیر زمینی در سطح شهر ، دارای قدمتی بالغ بر 3000 سال می باشد که با وجود چشمه ها و قنوات و قرار گرفتن در دشت پهناور و همجواری با سلسله کوههای زاگرس ، مکان زیبایی را جهت گذراندن اوقات مسافران وگردشگران مهیا ساخته است . از طرفی قرار گرفتن این شهر بر روی جاده ی ترانزیتی اصفهان – خوزستان – کردستان – کرمانشاه - همدان – لرستان  ، امکان گردشگری را دوچندان کرده است .

هسته ی اولیه شهر از دو مکان جغرافیای بویین و میاندشت تشکیل شده است که بنیادگذاران هردو ، از گرجی‌تباران زمان شاه عباس اول هستند که به قولی اسیر شده و به ایران تبعید شدند ، و عده ای از جنگ آوران آن ها جهت حفظ منطقه ی فریدن و همچنین پایتختاصفهاناز حملات اقوام لر و کرد به فریدن رهسپار شدند.

 این دو مکان ( بویین و میاندشت ) در گذشته ای نه چندان دور با فاصله ، و در دو سوی رودخانه قرار داشتند . احداث شاه راه اصفهان – لرستان  ، در سال های قبل و عبور آن از این دو روستا ، رشد و توسعه ی این دو را فراهم نمود . ایجاد تاسیسات خدماتی ، بازرگانی ، ساختمان ها و اماکن، فاصله ی این دو مرکز را از میان برداشته و به هم پیوستن این دو مکان ، هسته ی اولیه ی شهر بویین میاندشت را ایجاد نمود . در سال ۱۳۷۷ یک محله ی دیگر به نام «ششجوان» به آن افزوده شد که همان روستای ششجوان سابق می باشد که در غرب بویین میاندشت قرار داشت .

بوئین را صاحب نظران به معنای «انبار» دانسته اند و میاندشت که به سبب واقع شدن در میان دشت نسبتاً وسیعی به این نام موسوم گشته است در میان گرجی‌ها به نام تُرِلی (toreli)  موسوم است . تورلی تغییر یافته ی واژه ی توللی است که در زبان گرجی به معنای «اهل تولی» می‌باشد و تولی تا حدود سیصد سال پیش نام منطقه‌ای در استان کاختی گرجستان بوده است . به نظر می‌رسد گرجی زبانان پس از نقل مکان به این منطقه، نام زادگاهشان را بر آن نهاده‌اند.

از جمله علل وجودی این مکان جغرافیایی ، می‌توان بهره ‌برداری از آب رودخانه و چشمه‌های متعدد اطراف و نیز زمین‌های حاصل خیز اطراف رودخانه را نام برد. وجود ۱۲ رشته قنات و ۱۵ دهانه چشمه ، نقش منابع آب را در ایجاد و توسعه ی این مکان به خوبی روشن می‌سازد. از سویی دیگر این مکان از دیرباز مرکزیتی بوده است برای داد و ستد کالا و نیز ارتباط بین روستاها و نیز تأمین مایحتاج اولیه ی عشایر چهارلنگ در ییلاق را تا حدودی عهده‌دار بوده است. عنوان شهر بویین میاندشت در بر دارنده ی فضا و محیط جغرافیایی و حاصل خیزی در حصار کوه و دشت و رودخانه های متعدد می باشد که مکان منحصر به فردی در خصوص گردشگری است . این شهر براساس یافته های باستان شناسی از قدمت 3 هزار ساله برخوردار می باشد . بقایای آثار تاریخی که در جای جای تمام شهر وجود دارد ، از جمله تپه های باستانی و سفال های یافت شده گواه براین مدعا می باشد . وجود بیش از 200 اثر تاریخی اعم از سایت موزه و ابنیه بر اثبات این موضوع می افزایدکه در این شهر بیش از 5000 هزار سال زندگی انسان بر روی این قسمت از کره خاکی بوده و تا به حال استمرار داشته است . وجود سازه های سنگی  و ابزار سنگی ( مثل نیزه ، تیغه ، چاقو و ابزار برای جدا نمودن گندم از خوشه ) نشانگر قدمت کشاورزی در این شهرستان است که عمده ترین منبع اقتصادی و درآمد در این شهرستان از راه کشاورزی ، دامداری ، قالیبافی ، صنایع کوچک اولیه و خدمات اداری می باشد . مهمترین محصولات کشاورزی این شهرستان گندم ، جو ، یونجه ، سیب زمینی ، حبوبات و محصولات باغی بوده که از طریق قنوات ، چشمه ها و چاه های عمیق آبیاری می شوند . مردم این شهر دارای قومیت های گرج ، ترک ، لر ، فارس و ارمنی هستند که با صلح و صفا در کنار هم زندگی می کنند .

به طور کلی ۵ قوم در بوئین و میاندشت زندگی می‌کنند و به همین علت المانی متشکل از ۵ پایه در میدان ورودی شمالی شهر قرار دارد که نمادی از ۵ قوم: گرجی، ارمنی، ترک، لر و فارس می‌باشد.

تمامی مردم این شهر مسلمان و از مذهب شیعه هستند و به همه دوازده امام اعتقاد دارند.

✅  تاریخچه ی تأسیس شهرداری :

با توجه به سوابق موجود ، شهرداری بویین میاندشت در سال 1335 ه . ش تأسیس گردیده است که اولین شهردار رسمی این شهر آقای موسی صالحی از بدو تأسیس به عنوان شهردار و هم اکنون آقای مهندس عبدالرضا سپیانی به عنوان شهردار بویین میاندشت جهت خدمت به مردم بویین میاندشت انجام وظیفه می نماید . از بدو تأسیس شهرداری ( سال 1335 ) تا کنون ( سال 1397 ) هجده شهردار ، تصدی امور این شهر را عهده دار بوده اند که در حال حاضر درجه ی این شهرداری 5 می باشد .

✅  آثار تاریخی شهر :

• حسینیه ی جامع بویین میاندشت با قدمت حدود 300 ساله .

• حمام قدیمی بویین میاندشت با قدمت حدود 150 ساله .

• دسکنده های 700 ساله .

• چندین مسجد قدیمی .

   

✅  پتانسیل های موجود در حوزه ی میراث فرهنگی :

از پتانسیلهای موجود درشهر

• امکان تبدیل حسینیه ی بویین میاندشت به موزه ی تاریخی یا مردم شناسی .

• امکان تبدیل حمام بویین میاندشت به چایخانه سنتی با توجه به جاذبه ی گردشگری .

• امکان تبدیل تپه ی تاریخی بویین میاندشت به سایت موزه .

• امکان تبدیل دسکنده های شهر ، به شهر زیرزمینی .

• امکان تبدیل پارک جنگلی بویین میاندشت به کمپ گردشگری .

✅  حوزه صنایع دستی :

معرفی صنایع دستی شهر:

شهر بویین میاندشت نیز مانند دیگر شهر های استان اصفهان ، دارای کارگاه های صنایع دستی همچون قالی بافی ، جاجیم بافی ، نجاری  ، حکاکی روی سنگ ، گیوه بافی ، معرق و مشبک ، چرم دوزی  ، نمد مالی  و نساجی سنتی  بوده است که به دلیل نبود استاد کار تعدادی از این صنایع به دست فراموشی سپرده شده است .

✅  وضعیت شهر در حوزه ی صنایع دستی :

• وجود کارگا ه های قالی بافی وتابلو فرش .

• وجود کارگاه های خانگی معرق و مشبک .

• وجود دوکارگاه مینا کاری با بیش از 35 کارگر .

پتانسیل های موجود :

• ایجاد کارگاه های متعدد در زمینه ی صنایع دستی فراموش شده .

• ایجاد نمایشگاه دائمی صنایع دستی .

✅  حوزه ی گردشگری :  

• پارک جنگلی بویین میاندشت

✅  اماکن مذهبی شهر :  

• امام زادگان ابراهیم و احمد بویین میاندشت ..

•  بقعه ی شیخ مهزیار .